مبانی اختلافی در طراحی نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی

ماده 40 قانون برنامه سوم توسعه که در فروردین سال 1379 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید، دولت را موظف کرد طی حداکثر شش ماه طرح نظام تأمین اجتماعی را تدوین و برای تصویب به مجلس شورای اسلامی تقدیم کند. پس از نزدیک به دو سال و نیم از تاریخ تصویب برنامه سوم، بالاخره دولت لایحه‌ای را در مرداد ماه سال جاری(1381) به مجلس شورای اسلامی ارائه کرد. نزدیک به دوسال تأخیر دولت در انجام تکالیف برنامه سوم نشان‌دهنده اختلافات جدی در نظرات دستگاه‌های مرتبط با بخش بهزیستی و تأمین اجتماعی از یک‌سو و کارشناسان و صاحب‌نظران مسائل رفاه و تأمین اجتماعی از سوی دیگر در زمینه نظام جامع است. قانون اساسی، قانون برنامه سوم توسعه، وضعیت موجود بخش بهزیستی و تأمین اجتماعی و مکاتب نظری در زمینه رفاه و تأمین اجتماعی منابعی هستند که در تدوین نظام جامع باید مورد بررسی قرار گرفته و مبنای طراحی این نظام باشند. مقاله حاضر به بررسی دیدگاه‌های متفاوت صاحب‌نظران در مورد هریک از منابع فوق و نقش آن در طراحی نظام جامع می‌پردازد.